Η έκφραση είναι - μόνη αυτή - για έναν καλλιτέχνη ο υπέρτατος και μοναδικός τρόπος ζωής.
Ζούμε γιατί εκφραζόμαστε.

"ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ"


Δεν υπάρχει αληθινή ηδονή, εκτός από εκείνη που δίνει η δημιουργικότητα. Είτε φτιάχνει κανείς μολύβια, είτε μπότες, είτε ψωμί, είτε παιδιά. Χωρίς δημιουργία δεν υπάρχει αληθινή ευχαρίστηση.
"ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΙ"

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Ο κ. NESCAFούλης!!!!!!

 Τον κ. Nescafούλη δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην τον ξέρει!!!!   Ναι ναι εννοώ αυτό το κουτί που με το περιεχόμενο του φτιάχνουμε την "Φραπεδιά μας" το καλοκαίρι και τον αγαπημένο μας Νες το χειμώνα!!! Αυτός ο κύριος λοιπόν ήταν αχώριστος φίλος  με την Beatrice & Antoinette!!! και συγκάτοικος τους στο ράφι με τα άδεια κουτιά και βαζάκια!!!


Όταν λοιπόν τις είδε να ντύνονται και να στολίζονται αποφάσισε να τις συνοδέψει, σε αυτήν την έκθεση που θα πήγαιναν...  το πιθανότερο γιατί ήταν ερωτευμένος με την Beatrice!!!

Κατέβηκε από το ράφι... έτρεξε στην σακούλα με τα υφάσματα, δεν βρήκε τίποτα κατάλληλο γιαυτόν και μια και δυο έτρεξε να ζητήσει την βοήθεια της κ. γυψόγαζας που ήξερε πως ήταν  "πολυτεχνίτισσα"... και αυτή χατήρι δεν του χάλασε...

Του έφτιαξε ημίψηλο καπέλο... του έραψε καλό μαύρο κουστούμι... του κούρεψε τα μαλλιά... του έφτιαξε και το μουστάκι... 


του δάνεισε  & την καλή κόκκινη σατέν γραβάτα, του άντρα της... 
και ο κ.Nescafούλης έγινε ένας τέλειος gentleman!!!



Βγαίνοντας άναψε το στριφτό του τσιγάρο....


και έτρεξε να προλάβει τις "Γαλλιδούλες"  για να τις συνοδεύσει στην Θεσσαλονίκη στην "ΕΚΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΕΣ"  αφού πρώτα πιουν "Χαλαρά" μια Φραπεδιά.....  κάπου στην Πλατεία Αριστοτέλους!!!!!!!!


Καλή διασκέδαση παιδιά!!!!!!!!

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Beatrice & Antoinette!!!

Οι κυρίες Beatrice και Antoinette παλιές αριστοκράτισσες ήρθαν στην πατρίδα μας κουβαλώντας στις αποσκευές τους γευστικότατη γαλλική μουστάρδα...  και πάντα ήταν περιζήτητες στα καθημερινά γεύματα μα και στα επίσημα δείπνα!!! Όμως οι "Κυρίες" δεν άργησαν να καταλάβουν πως "χωρίς το περιεχόμενο τους" δεν τις ήθελε κανένας στην οικογένεια και γιαυτό βρέθηκαν να περιμένουν παραπεταμένες σε ένα ράφι της κουζίνας.... ώσπου ένα πρωί η Beatrice διάβασε στην οθόνη του υπολογιστή της κυρίας του σπιτίου " ΕΚΘΕΣΗ ΜΕ ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΕΣ ΣΤΟ ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ... ΕΓΚΑΙΝΙΑ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012..."

Τρελάθηκε από την χαρά της και έτρεξε να φωνάξει την φιλενάδα της...
""Antoinette σήκω m' chere... κάνε γρήγορα πρέπει να βρούμε κάτι να ντυθούμε και να φύγουμε... μας δόθηκε δεύτερη ευκαιρία να πιάσουμε δουλειά, να γίνουμε πάλι χρήσιμες... σήκω... σήκω...""


Οι δύο φίλες δεν έχασαν χρόνο... κατέβηκαν από το ράφι και άρχισαν να ψάχνουν κουτιά... σακούλες & συρτάρια της "κυρίας του σπιτιού" μέσα στα οποία βρήκαν πράγματα για να αρχίσουν την μεταμόρφωσή τους!!!!

Βρήκαν ακριλικές μπογιές για να χρωματίσουν τα μαύρα καπελάκια τους... ένα μικρό κοπίδι για να ανοίξουν σχισμές ώστε να είναι έτοιμες για την νέα τους δουλειά... υφάσματα για να φτιάξουν καινούργια φουστανάκια... 


δέρματα για να φτιάξουν ολοκαίνουργια παπούτσια...


διαφορετικά υφάσματα και δαντελίτσες για να φτιάξουν ποδίτσες...  δεν είχαν λεφτά για ακριβά ρούχα, αλλά τουλάχιστον να πήγαιναν αξιοπρεπώς ντυμένες...



βρήκαν και όμορφες σατέν κορδέλες για να φτιάξουν ζώνες για τις ποδιές τους...




και στην συνέχεια με τα ίδια υφάσματα... δαντέλες... κορδέλες και κουμπιά....



 έφτιαξαν και καπελάκια...  γιατί σαν παλιές γαλλίδες αριστοκράτισσες δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν χωρίς αυτά....


 και πιασμένες agkaze... ξεκίνησαν για την Θεσσαλονίκη για να  λάβουν μέρος στην "ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΩΝ" 



 η  Beatrice....




και η  Antoinette



Bon voyage mon chere!!!!

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Κουβαρίστρες, βελονάκια, ψιλολόγια ένα σωρό...

Μια και άρχισα να ασχολούμαι με τα υφάσματα…. Κάπου έπρεπε να μαζέψω και όλα τα ψιλολόγια που μαζεύονται…  Κουβαρίστρες… βελόνες… κουμπιά… πελότες… μεζούρες…  




ένα μικρό ξύλινο κουτάκι με γυάλινο καπάκι και μικρά χωρίσματα, μου φάνηκε πως ήταν ότι έπρεπε για αυτή την δουλειά….



Μικρά κομμάτια από ύφασμα άρχισαν να ντύνουν το κουτί…





όμορφες σατέν κορδέλες… μικρά διακοσμητικά κουμπάκια… και ριζόχαρτα με αναπαραστάσεις ψιλικών, άρχισαν να κολλούν επάνω στα υφάσματα και να τα στολίζουν…







Μετά σειρά πήρε η γυάλινη επιφάνεια του κουτιού….  που πάνω της ζωγραφίστηκε μία κούκλα ραπτική



και σαν κούκλα ραπτικής είπε να φιλοξενήσει και μια φουστίτσα από ύφασμα με πουά... σατέν ζωνίτσα και δαντελίτσα στον ποδόγυρο!!!!


Οι Κουβαρίστρες, τα βελονάκια και τα άλλα ψιλολόγια,  μόλις είδαν ότι το κουτί ήταν έτοιμο να τα φιλοξενήσει......  έτρεξαν και χώθηκαν στις θηκούλες του 


και όλα μαζί ετοιμάστηκαν να αναχωρήσουν για το Bazaar http://zografoisedrasi.blogspot.gr/2012/09/bazaar.html


και εγώ ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στην ανάρτηση άρχισα να σιγοτραγουδώ τον "Πραματευτή"





Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Παίζοντας με τα υφάσματα…


Καλημέρα αγαπημένοι μου φίλοι!!!

Όπως σας είπα και στην προηγούμενη ανάρτησή μου εγώ δεν έχω αποφασίσει να μεγαλώσω… σαν παιδί όμως βαρέθηκα να παίζω με τα decoupage και τις γυψόγαζες και είπα να αλλάξω παιχνίδι….  παιχνίδι με υφάσματα λοιπόν σήμερα!!!


Να αγοράσω κουρτίνες για την κρεβατοκάμαρα μου έψαχνα… και έπεσα επάνω τους!!!  Μου άρεσαν τα χρώματα και είπα να αγοράσω λίγους πόντους από το κάθε σχέδιο για να έχω να παίζω…  και φυσικά όπως γίνεται με κάθε νέο παιχνίδι, μόλις γύρισα σπίτι το άνοιξα και άρχισα...

Ένα μικρό ξύλινο κουτάκι – που μάλλον αγάπησε  με την πρώτη ματιά τα υφασματάκια μου – ήρθε κοντά μου για να το ντύσω...  με αυτά!!!


Στο εσωτερικό του κουτιού,  έβαλα  το ψιλό καρουδάκι… έβαψα και με λίγο ακρυλικό τα πλαϊνά και το στόμιο και ολοταχώς για την εξωτερική του εμφάνιση, όπου…



τοποθέτησα όλα τα υπόλοιπα σχέδια,  το ριγέ στο κάτω μέρος…  το πουά στην μέση σαν ζωνίτσα και το λουλουδάτο στο  καπάκι του κουτιού…

Τέλειωσα σκέφτηκα, αλλά το κουτί έκανε μια τούμπα και μου θύμισε πως είχε και άλλη μια πλευρά άφτιαχτη…  




με το πουά ύφασμα λοιπόν σκεπάστηκε και αυτή η πλευρά, και μερικές χάντρες στην ίδια απόχρωση ήρθαν και κόλλησαν πάνω στο ύφασμα για να προσθέσουν στο κουτί ποδαράκια ώστε να μην τρίβεται το ύφασμα στα έπιπλα!!!

Όταν όμως γύρισε και στάθηκε στα πόδια του... σκέφτηκα πως κάτι του λείπει, και τότε…

του έφτιαξα ένα όμορφο λουλούδι – κάτι σαν μπουτονιέρα – έτσι όπως μας το έδειξε η Μαρία http://decoupageaddict.blogspot.gr/2012/09/blog-post_17.html (Μαράκι μου ζητώ την επιείκεια σου για την κατασκευή), του έβαλα και ένα μικρό κουμπάκι για να το στολίσω λίγο περισσότερο…



και νομίζω πως το μικρό κουτάκι είναι έτοιμο να πάρει το δρόμο για το Bazaar  http://zografoisedrasi.blogspot.gr/2012/09/bazaar.html...



μήπως μπορέσει και φιλοξενήσει τα κοσμήματα κάποιας κυρίας!!!

Κάπου εδώ πρέπει να σας αφήσω - ωραίο το παιχνίδι αλλά…  - αφού σας ευχηθώ να έχετε μία όμορφη μέρα!!!!







Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

NEMO... το πορτοκαλί ψαράκι!!!

Τον ΝΕΜΟ.... το μικρό πορτοκαλί ψαράκι με τις άσπρες και μαύρες ριγούλες όσοι έχετε μικρά παιδάκια...  είστε παπούδες & γιαγιάδες... ή απλά αγαπάτε τα κόμικς... σίγουρα τον γνωρίζετε!!! αν πάλι δεν τον ξέρετε... μπορείτε να τον δείτε σε αυτήν την φωτογραφία μαζί με τον μπαμπά του... και
να μάθετε λίγα για αυτόν και την ιστορία του:

"Εξαιτίας της επίθεσης ενός καρχαρία, στη γειτονιά όπου ζούσαν οι γονείς του κλοουνόψαρου Νέμο, το μόνο ψάρι που διασώζεται είναι ο πατέρας του, Μάρλιν, και το αυγό του Νέμο που ακόμη δεν έχει εκκολαφθεί. Η υπερπροστατευτικότητα του Μάρλιν στη μετέπειτα ζωή του μοναχογιού του, Νέμο, θα τον οδηγήσει σε μια επικίνδυνη πράξη, που θα έχει ως αποτέλεσμα την απαγωγή του από δύτες. Ο πατέρας του, θα πρέπει να περάσει από χίλια κύματα για να τον σώσει και να τον ξαναφέρει κοντά του."

Την ιστορία του ΝΕΜΟ την αγάπησε και ένα μικρό πορτακαλί μπαλονάκι...
το οποίο φαντάστικε πως αφού έχει το ίδιο χρώμα με τον ΝΕΜΟ θα μπορούσε να γίνει και αυτό ψαράκι...   και δεν θα το πιστέψετε, τα κατάφερε...  ζητώντας την βοήθεια διάφορων υλικών...



έγινε ψαράκι...  μόνο που δεν θα μπορέσει να κολυμπήσει ποτέ γιατί σίγουρα θα λειώσει... θα κρατήσει όμως παρέα σε κάποιο παιδάκι και θα προσπαθήσει να του μάθει τι είναι η "αποταμίευση" μια και το μικρό πορτοκαλί ψαράκι είναι κουμπαράς!!!  



ο οποίος σε λίγο καιρό θα πάει μέχρι την Θεσσαλονίκη να συναντήσει και άλλα ζωάκια κουμπαράδες!!!!!

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Για να μην χάνεται... η σελίδα!!!

Όπως σας το έχω ξαναπεί... μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες είναι και το διάβασμα...


Τα βιβλία που διαβάζω τα αγαπώ... δεν μου αρέσει να το λερώνω... να σημειώνω επάνω τους... μα ούτε να τους τσακίζω τις σελίδες... γιαυτό αγαπημένοι σύντροφοι στο διάβασμα είναι πάντα οι σελιδοδείκτες... 
Δεν με νοιάζει αν είναι από δέρμα... από ξύλο... από χαρτί ή από πλαστικό... θέλω όμως να τους νοιώθω να μου κρατούν συντροφιά όταν διαβάζω, και να περιμένουν υπομονετικά για να χωθούν  μέσα στις σελίδες του βιβλίου μου μέχρι την επόμενη φορά που θα το ξαναπάρω στα χέρια μου!!!


Παίρνοντας λοιπόν λίγο δέρμα, ριζόχαρτα, φουντίτσες, κορδέλες, κουμπιά, κορδόνια, χρώματα…   αποφάσισα να φτιάξω μερικούς μικρούς σελιδοδείκτες…






για το Bazaar που θα κάνουν οι "Ζωγράφοι σε Δράση για τα παιδιά" για το Ζάννειο Ίδρυμα


ένα Bazaar που σίγουρα πρέπει να πετύχει!!!!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...