Η έκφραση είναι - μόνη αυτή - για έναν καλλιτέχνη ο υπέρτατος και μοναδικός τρόπος ζωής.
Ζούμε γιατί εκφραζόμαστε.

"ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ"


Δεν υπάρχει αληθινή ηδονή, εκτός από εκείνη που δίνει η δημιουργικότητα. Είτε φτιάχνει κανείς μολύβια, είτε μπότες, είτε ψωμί, είτε παιδιά. Χωρίς δημιουργία δεν υπάρχει αληθινή ευχαρίστηση.
"ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΙ"

Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Ενιαία κίνηση bloggers: Μια ευκαιρία για τον Παύλο!!!!



Κοιτώ την φωτογραφία του Παύλου και σκέφτομαι πως πέρασα και εγώ με το δικό μου παιδί από αυτόν τον δύσκολο δρόμο της προσπάθειας να διαφύγουμε τον κίνδυνο και να γυρίσουμε πίσω στην ζωή……  

Σκέφτομαι πως ο Παύλος πρέπει να γίνει ο Παύλος μας γιατί είναι μόνο 17 χρονών αγαπά την ζωή και πρέπει να την ζήσει όπως την έζησε και η Δήμητρα και τόσα άλλα παιδιά που δεν αντιμετώπιζαν μαζί με την αρρώστια τους και οικονομικά προβλήματα.

Διαβάστε το κείμενο της Κατερίνας  και βοηθήστε τον Παύλο να κάνει το ταξίδι της Ελπίδας για την Αμερική… το ταξίδι στο οποίο θα δώσει την δική του μάχη και από το οποίο πρέπει να  γυρίσει ΝΙΚΗΤΗΣ!!

Ο λογαριασμός που ανοίχτηκε για να συγκεντρωθούν τα χρήματα είναι:

 ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ
ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓ.428/537100-79
ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079

ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ΕΤΗΝGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ


Είμαστε πολλοί, και σίγουρα μπορούμε να βοηθήσουμε τον ΠΑΥΛΟ ΜΑΣ να ζήσει τα όνειρά του!!!!

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Λουίζα & Ιάσων....

- Πα.. πα.. πα..... πα.. πα.. πα..  άσε πια αυτόν τον καθρέπτη Λουίζα, καλή είσαι, σήκω να φύγουμε....

- Μα τι λες τώρα Ιάσονα... περίμενε, δεν έχω τελειώσει ακόμα τον καλλωπισμό μου!!! 




 - Πα.. πα.. πα..  Λουίζα τελείωνε σου λέω θα γυρίσει η "κυρία" και δεν θα προλάβουμε....  και αρκετά περάσαμε ως τώρα κοντά της, τώρα που μας δόθηκε η ευκαιρία πρέπει να φύγουμε....

- Ε..... μην το λες αυτό Ιάσονα, δεν περάσαμε και άσχημα....

- Τι λες καλέ.... μας έψησε τόσα χρόνια πάνω στο καλοριφέρ.... και όταν πια αποφάσισε να μας βγάλει πάνω από αυτό μας γέμισε με πηλό...






 και μετά με αστάρι....




και ύστερα με χρώματα... 




και πατίνες... και βερνίκια....πα.. πα..  πα.. δεν κάθομαι άλλο σε αυτό το σπίτι, σήκω σου λέω να φύγουμε!!!!




- Ααααααα δεν έχεις δίκιο Ιάσονα, μια χαρά μας πρόσεχε αυτά τα χρόνια, θυμάσαι..... μέσα σε μια σακούλα σφικτά δεμένη φτάσαμε στο σπίτι της, και αυτή μας έβγαλε από εκεί, μας έκανε μπάνιο.... μας έτριψε με την βούρτσα για να καθαρίσουμε καλά, μας σκούπισε καλά με μια πετσέτα.... ε και τι άλλο να έκανε...  μας έβαλε πάνω στο καλοριφέρ για να στεγνώσουμε. 




 Η αλήθεια είναι πως μας άφησε πάνω σε αυτό μερικά χρόνια....   όμως δεν πρέπει να έχεις παράπονο, τελικά μας έκανε αγνώριστα!!!!




- Αγνώριστα μας έκανε  έχεις δίκιο, σήκω όμως να φύγουμε πριν γυρίσει, άκουσα πως πάει να πάρει κουτί για να μας αμπαλάρει.....   μάλλον άρχισε να ετοιμάζει πάλι αποστολή για το FRONT!!!!


- Πα.. πα.. πα...  την πατήσαμε.... μέχρι να ετοιμαστείς βράδιασε, η "κυρία" γύρισε... τώρα αγαπημένη μου Λουίζα άσε τα νάζια και ετοιμάσου να αμπαλαριστείς.... πα.. πα.. πα.. ελπίζω εκεί που θα πάμε να περάσουμε καλύτερα......


- Πα... πα... πα.... συγνώμη Ιάσονα που έγινα η αιτία να μην προλάβουμε να φύγουμε, αλλά να σου πω την αλήθεια μου αρέσει που θα πάμε στα ράφια του FRONT!!!!!



Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Καταζητείται.......

Ποιος τρόμαξε το γατί?????




και φεύγει πανικόβλητο.....




Ποιος δάγκωσε το τυρί???? 




Ποιος κρύβεται πίσω από τις στοιβαγμένες κουκουνάρες???? 




Κρύβεται ένα απαίσιος ποντικός.... με μεγάλα μουστάκια, τον κατέγραψε μια κάμερα την ώρα που έφευγε με ένα κομάτι κλοπιμαίο τυρί στο χέρι...... 




ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ
ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ!!!!



Προσοχή!!!!! είναι φτιαγμένος από περισσεύματα πηλού... 
είναι χοντρός με μεγάλα μουστάκια, 
κοφτερά δόντια,
μεγάλη ουρά και γουρλωτά μάτια....










Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Σιωπές αγαπημένες της σελήνης.......



Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσαν.

Τ’ αλφαβητάρι των άστρων που συλλαβίζεις

όπως το φέρει ο κόπος της τελειωμένης μέρας

και βγάζεις άλλα νοήματα κι άλλες ελπίδες,
πιο καθαρά μπορείς να το διαβάσεις.
Τώρα που κάθομαι άνεργος και λογαριάζω
λίγα φεγγάρια απόμειναν στη μνήμη∙
νησιά, χρώμα θλιμμένης Παναγίας, αργά στη χάση
ή φεγγαρόφωτα σε πολιτείες του βοριά ρίχνοντας κάποτε
σε ταραγμένους δρόμους ποταμούς και μέλη ανθρώπων
βαριά μια νάρκη.






Κι όμως χτες βράδυ εδώ, σε τούτη τη στερνή μας σκάλα
όπου προσμένουμε την ώρα της επιστροφής μας να χαράξει
σαν ένα χρέος παλιό, μονέδα που έμεινε για χρόνια
στην κάσα ενός φιλάργυρου, και τέλος
ήρθε η στιγμή της πληρωμής κι ακούγονται
νομίσματα να πέφτουν πάνω στο τραπέζι∙
σε τούτο το τυρρηνικό χωριό, πίσω από τη θάλασσα του Σαλέρνο
πίσω από τα λιμάνια του γυρισμού, στην άκρη
μιας φθινοπωρινής μπόρας το φεγγάρι
ξεπέρασε τα σύννεφα, και γίναν
τα σπίτια στην αντίπερα πλαγιά από σμάλτο.

Γιώργος Σεφέρης
από το ποίημα
"Τελευταίος σταθμός"




Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Κάτι σαν παραμύθι........

Πηλός πολύς πηλός και ατέλειωτες ώρες δουλειάς....
δύο ολόκληρα Σαββατοκύριακα στην κυριολεξία όμως, 
από το πρωί μέχρι το βράδυ μια ομάδα ανθρώπων δημιουργούσε,




και το αποτέλεσμα παραμυθένιο.....


Ένα πριγκιπικό ζεύγος.....




Μια κοπέλα που εγώ την ονόμασα "Νήσος"....


Κάτι σαν όσκαρ....



Και ένα πινακάκι....



που μπορεί να γίνει και ρολόι,

για να μετρά αγαπησιάρικα τον χρόνο!!!!!


Και όλα αυτά στα λατρεμένα πλέον σεμινάρια που 
γίνονται στο μαγικό εργαστήρι της Αλεξάνδρας
με την αγαπημένη μας Μαρία
που ξέρει να σκαρώνει "Του πηλού τα παραμύθια"!!!! 





  

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Το ίδιο.... αλλά κάπως αλλιώς!!!

Πάει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που στο μάθημα του πηλού φτιάξαμε την "Κοπέλα με τα πουλιά" έργο εμπνευσμένο από τον πίνακα της ζωγράφου Laurel Burch.



Το έργο αυτό μπορώ να πω το αγάπησα και γιαυτό μετά από λίγο καιρό το ξανά έφτιαξα για να το κάνω δώρο, και τώρα που πάλι θέλησα να φτιάξω ένα δώρο για κάποιο αγαπημένο φίλο αυτό το έργο σκέφτηκα, αυτή την φορά όμως είπα να το φτιάξω κάπως αλλιώς....

Τα πουλιά πέταξαν, και στην θέση τους ήρθαν να κάτσουν πεταλούδες....


πεταλούδες πολύχρωμες!!!

Η επόμενη αλλαγή είναι η ξύλινη βάση του έργου που αυτή την φορά είναι μεγάλη και πλαισιώνει το έργο σαν κορνίζα.



Δεν ξέρω αν είστε σύμφωνοι με τις αλλαγές που έκανα....  εγώ πάντως ξέρω πως το προσπάθησα πολύ και αυτή την φορά και ελπίζω να αρέσει στους παραλήπτες του!!!





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...