Η έκφραση είναι - μόνη αυτή - για έναν καλλιτέχνη ο υπέρτατος και μοναδικός τρόπος ζωής.
Ζούμε γιατί εκφραζόμαστε.

"ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ"


Δεν υπάρχει αληθινή ηδονή, εκτός από εκείνη που δίνει η δημιουργικότητα. Είτε φτιάχνει κανείς μολύβια, είτε μπότες, είτε ψωμί, είτε παιδιά. Χωρίς δημιουργία δεν υπάρχει αληθινή ευχαρίστηση.
"ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΙ"

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Για να καρφιτσώνεις, ότι σου αρέσει......


""Δεν είναι δυνατόν να βρίσκω χαρτάκια από εδώ και από εκεί..... μάζεψε τα βάλτα κάπου, γράψε τις σημειώσεις σου τέλος πάντων σε ένα τετράδιο και όχι σε χαρτάκια....





και αυτές οι φωτογραφίες, σκόρπιες παντού, να δεις που θα έρθεις κάποια στιγμή και θα στις έχω πετάξει.....""









Τα λόγια αυτά και τους ατέλειωτους καυγάδες που γινόντουσαν με την μητέρα μου - η αλήθεια είναι πως είχα γεμάτο τον κόσμο από αυτοκόλλητα χαρτάκια και φωτογραφίες - θυμήθηκα και είπα να ξεκινήσω να φτιάξω πίνακες για να καρφιτσώνουν κάποιοι έφηβοι τις σημειώσεις τους και να γλιτώνουν την ατέλειωτη γκρίνια της μαμάς....  και φυσικά είναι δημιουργίες με mixed media που θα λάβουν μέρος στην Γιορτή Αγάπης του ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ!!!

Βάζουμε την φαντασία μας και την αγάπη μας....

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Καλωσόρισες.....

Σε περίμενα καιρό μικρό μου δωράκι, ήταν να έρθεις τότε... μαζί με την Άνοιξη, μα χάθηκες στο δρόμο στις μυστηριώδης διαδρομές των ΕΛΤΑ, δεν ξέρω πού, ίσως παράπεσες... ίσως μπήκες σε λάθος πόρτα... ίσως κάποιος  άνοιξε τον φάκελο που κρυβόσουν του άρεσες και σε κράτησε, ίσως πολλά ίσως.... 
Στεναχωρήθηκα όχι τόσο γιατί δεν ήρθες.... όχι γιατί είχα περιέργεια να σε δω και να δω ποιος κρυβόταν πίσω από σένα, μα γιατί έμαθα πως αυτός που σε έφτιαξε ετοίμαζε κάτι καινούργιο για μένα, έμπαινε στον κόπο για δεύτερη φορά, και αυτό μάλλον ήταν άδικο....

Και σήμερα 21 του Σεπτέμβρη.... πρώτη μέρα του φθινοπώρου έφτασε στα χέρια μου ο αντικαταστάτης σου, ένα μεγάλο κουτί που μου φανέρωσε τον μυστικό μέχρι σήμερα δημιουργό... που ήταν η Μαριλένα  - μια φίλη από τα παλιά... που δεν ξέρω γιατί μα είχαμε χαθεί - και τα όμορφα δώρα της, μια χειροποίητη κάρτα, ένα βιβλίο και μια χειροποίητη δημιουργία...




Καλωσόρισες υπέροχο δωράκι μου.... σε ευχαριστώ πολύ Μαριλένα μου που μπήκες σε διπλό κόπο για μένα!!!!

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Πάω Τήνο........ έρχεσαι???

..... για τρεις μερούλες μόνο - δεν υπάρχει περιθώριο για παραπάνω - αλλά για μένα εδώ και πολλά χρόνια αυτός είναι ο τελευταίος προορισμός του καλοκαιριού!!!

- Και βέβαια φύγαμε.... για πότε λες???
- Μόλις ανοίξουν τα σχολεία καλή μου.... το νησί θα είναι πιο ήσυχο

Κάπως έτσι κανονίστηκαν όλα και η ανατολή της 12ης Σεπτεμβρίου μας βρήκε στο λιμάνι της Ραφήνας....





τέσσερις ώρες αργότερα ήμασταν έτοιμες για αποβίβαση στη αγαπημένο μου νησί - στην δικιά μου Τήνο!!!



Παραλία για μπανάκι το μεσημέρι....


και το βραδάκι.... μια πρώτη γνωριμία με την χώρα















- Ο χρόνος μας λίγος.....  γιαυτό αγαπημένη μου πρέπει να βιαστούμε, ας πάρουμε το πρωινό στην βεράντα μας με την υπέροχη θέα.....


και ας ξεκινήσουμε......

Πάμε στον ναό της Μεγαλόχαρης...  της Παναγιάς της Τήνου, η εικόνα της οποίας βρέθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1823 από έναν εργάτη από τον Φαλατάδο - και για την ιστορία σου λέω πως έσπασε στα δύο από το χτύπημα της αξίνας του - ύστερα από όραμα της μοναχής Πελαγίας το 1822.



Από τους πρώτους που προσκύνησαν την εικόνα ήταν ο Κολοκοτρώνης, ο Μιαούλης, ο Νικηταράς και ο Μακρυγιάννης, οι οποίοι έσπευσαν στο νησί μια και η εύρεση της εικόνας θεωρήθηκε μεγάλο θαύμα και αναπόφευκτα συνδέθηκε με την επανάσταση.  



Ο ναός, που είναι φτιαγμένος - σχεδόν όλος - από μάρμαρο, περατώθηκε το 1880 και από τότε συρρέει σε αυτόν πλήθος κόσμου για να προσκυνήσει την Μεγαλόχαρη.







Μετά τον Ναό της Μεγαλόχαρης θα πάμε στο μοναστήρι της "Κυρίας των Αγγέλων" στο Κεχροβούνι της Τήνου, σε αυτό το μοναστήρι μόναζε η μοναχή Πελαγία η οποία οραματίστηκε την εικόνα της Παναγιάς.



Το µοναστήρι, εκτός από τα άλλα πράγµατα που έχει να επιδείξει, αποτελεί  δείγµα Τηνιακής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής 






με τα στενά λιθόστρωτα σοκάκια του, τις συνεχείς καµάρες του, τη λευκότητα και την λιτοτητά του.

Και τώρα πάμε να σου δείξω τα χωριά, σαράντα πέντε έχει η Τήνος αν θυμάμαι καλά, 




όπως καταλαβαίνεις δεν προλαβαίνουμε να πάμε σε όλα, πάμε όμως σε κάποια ποιο χαρακτηριστικά ίσως ή αν το θέλεις και αλλιώς σε αυτά που πιστεύω πως θα σε γοητεύσουν...

Βώλαξ....

Το τοπίο εδώ είναι µοναδικό, όχι µόνο για το νησί αλλά και για ολόκληρο τον κόσµου. Τεράστιοι ολοστρόγγυλοι βράχοι είναι διάσπαρτοι σε µία μεγάλη έκταση. 


Οι µεγάλοι και µικροί βώλοι, οι οποίοι έχουν δώσει το όνοµά τους στο χωριό που είναι χτισµένο ανάµεσα και πάνω σ’ αυτούς, προξενούν το ενδιαφέρον και την απορία για τον τρόπο, µε τον οποίο δηµιουργήθηκαν και έλαβαν αυτά τα σχήµατα.



Μύθοι θέλουν το φαινόµενο αυτό να οφείλεται σε µετεωρίτες, στην τιτανοµαχία ή απλά στη θάλασσα που κάποτε κάλυπτε την περιοχή αυτή. 
Αυτό το χωρίο είναι και για άλλους λόγους μοναδικό για το νησί, αφενός γιατί εδώ λειτουργούν τα εργαστήρια καλαθοπλεκτικής




και αφετέρου γιατί "η ποίηση υπάρχει παντού"











Πύργος

Το μεγαλύτερο χωριό της Τήνου, η γενέτειρα πολλών µεγάλων καλλιτεχνών της Τήνου αλλά και της Ελλάδας γενικότερα, όπως των Γιαννούλη Χαλεπά, ∆. Φιλιππότη, Ν. Λύτρα, και πολλών άλλων που συγχώρεσε με αλλά δεν τους θυμάμαι.




Το χωριό μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως υπαίθριο μουσείο μια και οι ντόπιοι γλύπτες, εκµεταλλευόµενοι το προνόµιο των κοιτασµάτων του λευκού και πράσινου µάρμαρου που αφθονεί στην περιοχή, έχουν διακοσµήσει µε φροντίδα το χωριό...






ακόμα και το νεκροταφείο του...






Στην μοναδική πλατεία του χωριού "Πλατεία Ηρώων 1821" θα συναντήσεις των υπεραιωνόβιο πλάτανο...





και στην είσοδο του χωριού το Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών... 



και το σπίτι-εργαστήρι του Γιαννούλη Χαλεπά




Ο αέρας πολύς  και η θάλασσα φουρτουνιασμένη το μπανάκι μας το χάνουμε, φρέσκα ψαρικά όμως μπορούμε να φάμε στο γραφικό λιμανάκι του Πάνορμου... 



Δεν θα φύγουμε όμως από την Τήνο αν δεν σε πάω στην καταπράσινη Καρδιανή.... την Καρδιανή των τρεχούμενων νερών... την Καρδιανή με τα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια, τις καμάρες και τα σκαλοπάτια και τα υπέροχα σπίτια.










Το ταξίδι μας όμως κάπου εδώ τελειώνει..... οι τρεις μέρες φεύγουν γρήγορα, νομίζεις πως δεν πέρασαν ούτε μερικές ώρες που είσαι στο νησί, δεν ξέρω αν σε κούρασα από το τρέξιμο και από το ανεβοκατεύασμα στα ατέλειωτα σκαλιά.... θέλω όμως να πιστεύω πως σε γοήτευσε η Τήνος, αυτό το υπέροχο νησί που είναι γεμάτο εικόνες, έργα, μυρωδιές και γοητεία.....



Σε ευχαριστώ που με συντρόφεψες και που είσαι αποφασισμένη να με ακολουθήσεις και σε άλλες αποδράσεις.... ετοίμασε βαλίτσα, σε λίγες μέρες ξαναφεύγουμε, μην πάρεις όμως μαζί σου τα βατραχοπέδιλα... ήρθε το φθινόπωρο!!!!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...